Özgecan, Gizem, Eylül ve Leyla

Özgecan (Burda), Gizem (Burda), Eylül (Burda), Leyla (Burda)
(burdaaaa, burdaaa, burdaa, burdaaa!..)

Ben prenses olacaktım
Kırmızı kurdelemi takacaktı annem saçlarıma
Olmadı!..
Papatyalardan taç konduruverecekti bukle bukle saçlarıma
Kırmızı papuçlarım başucumda, sevinçten uyuyamayacaktım
Şöyle bir dönüverince pervane gibi açılıveren
Papatya rengi elbisemi giyecektim
Bayram sabahlarında…

Kelebekler, kelebekler kadar güzelsin diyeceklerdi

Suçum kelebekler kadar güzel olmaksa
Kanatlarımı koparın demedim ki!

Sahip çıkamadınız kelebeklerinize
Bu ‘’karanlık’’, bu ‘’sapık’’, bu ‘’öcü’’ düzene
Dur! Durun!.. dokunmayın diyemediniz çocuklarımıza

Hem nereden bilebilirdim ki?
Bir kelebeğin ömrü biçilmiş minnacık yüreğime.

Küçücük tabutlarımıza, bakıyorsunuz fotoğraflarımıza

Hani, hani bizler geleceğiniz idik?
Hani, hani biz Türkiye idik?

Şimdi affet der gibi, bakmayın resimlerimize
Ağlasanız da nafile!
Nafile, yüreğiniz almasa da, olur ya uykularınız kaçsa da?

‘’Küçüğün rızası vardı!..
Bir kereden bir şey olmaz!..
Çocuklarınıza çığlık atmayı öğretin!..
9 yaşındaki kız çocukla evlenilebilir diyen diyanet
İyi halden indirim yapan mahkeme
Çocuk gelinleri ve çocuk tecavüzlerini örtbas eden basın
Görevlerini yapmayan kamu görevlileri
Gece sokakta ne iş vardı, o da açık giyinmeseydi
Annemin diz kapağından etkileniyorum diyen zihniyet’’

Sizler sebepsiniz bütün bunlara
Evet!.. siz, siz sebep oldunuz küçücük tabutlarda yatan yavrularımıza
Onca istismar edilen çocuklarımıza

Suçlular kalksın ayağa!..
Yüzünüz var mı çocuklarımızın yüzünüze bakmaya?

Şaşıyorum! Nasıl nefes, nasıl soluk var sizde?
Nasıl sarılabiliyorsunuz hala çocuğuna?
Soruyorum! Vicdanın var mıydı? rahat mı bu arada?

Çıldırmama ramak kaldı çıldırmama!

Özgecan, Gizem, Eylül ve Leyla
Sarıldık birbirimize, iç çeke çeke
Ağlıyoruz, ağlıyoruz hıçkıra, hıçkıra
Ağlaşıyoruz hıçkırıklara boğula, boğula.

(Ankara, 03.07.2018 – 18:12)