Öfke doğurur öfkeyi Özgecan.
Zalimi keser mi sevgi Özgecan?
Getirdin özgürlüğü kor acınla.
Evet, sen ölürken doğdun Özgecan.
Cani üretmesin bu yunus toprak.
Atalım bağnazlığı içimizden.
Nağme nağme ufku sarsın insanlık.
Ah, o gözler bakmasın donuk donuk.
Sokak korkutmasın gelini, kızı.
Laf bitsin, elif elif gitsin sızı.
Ah, kadınlarda kızımın kokusu,
Neredesin baba, diyor Özgecan.
(18. 02. 2015)
Kayıt Tarihi : 18.2.2015 12:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Özgecan, Elif, kızlarım ve bütün kadınlar... Nefes almak için yazdım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!