Özgecan Şiiri - Şeref Şener

Tutuştu Yüreğim Yandı Bu Sabah

İçime Bir Hüzün Çöktü Ansızın

Gözlerimde Yaşlar Dilimde Eyvah

Kıydılar Canına O Güzel Kızın

Daha Yirmisinde Nazlı Bir Ceylan

Gönlünde Umut Var Kalpte Heyecan

Revamıydı Söyle Sana Yapılan

Nasıl Kıydılar Sana Güzel Özgecan

O Tatlı Bakışın Gülüşün Nerde

Kıyamet Kopuyor Gönlümde Serde

O Gün İnsanlığın Bittiği Yerde

Bizde Yandık Seninle Güzel Özgecan

Birileri Seni Sahipsiz Sandı

Ellerin Tutuldu Bıçak Dayandı

Bedenin Tutuştu Kavruldu Yandı

Yetmiş Milyon da Öldü Seninle Özgecan

Akan Gözyaşımız Sanmaki Dindi

Göklere Yükseldin Nur Oldun Şimdi

Cennette Melekler Söylüyor Ninni

Kabrinde Rahat Uyu Güzel Özgecan

Şeref Şener