Özgecan Şiiri - Habib Karasakallı

İki bin on beş yılı, şubatın on birinde
Kayıp oldu Özgecan, arandı on bir inde

Asker her dem kontrolde, demiyordu geç, erken
Bir aracı şüpheyle durdurmuştu geçerken

Askerin durdurduğu minibüsten kan sızdı
Bu aracın sahibi vahşi sapık, kansızdı

Özgecan bu araçta hunharca kesilmişti
Tüm ülke bu vahşetten, kaskatı kesilmişti

Artık bekleyişine vermez hiçbir yol, muştu
Anne cinnet halinde saçlarını yolmuştu

Canının can özünden çünkü Özgecan gitti
Sanmayın bir can gitti, candan özge can gitti...