İnsanlığa seslenen ben,
Yeni kurban ben Özgecan,
Gökte yıldızlar ağlarken,
Katledilen ben Özgecan.
Çok ağladım ettim feryat,
Hiç duyan olmadı heyhat,
Yaratanın yarattığı
Olur mu hiç böyle berbat.
Hiçbir canlı hiçbir cana,
Kıyabilmez ama bana;
Kıydılar hem de alçakça,
Yani bir can Özgecan’a
Beni yakan alçak insan,
İnsan değil belki hayvan,
Bana bunu reva gördü,
Onu da yaksın yaradan.
Tecavüze direnince,
Ellerim kesildi önce,
Bütün vicdanları yaktı,
Bana yapılan işkence.
Yakıldım ben duman duman,
Dağlar inler feryat figan,
Asıl yanan insanlıktı.
Değil yalnızca Özgecan,
Kayıt Tarihi : 30.11.2018 22:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Özgecan Aslan Mersin'in Tarsus ilçesinde 11 Şubat 2015'te tecavüz girişimine direndiği için bir minibüste öldürülen üniversite öğrencisi. Özgecan'ın yanmış bedeni 12 Şubat 2015 günü suçu beraberindeki iki kişiyle işlediğini itiraf eden kişinin jandarma ekiplerini olay yerine götürmesi ile bulundu.
Şiddet ve vahşetin son bulması dileklerimle şiirime ilginiz ve beğeniniz için hepinize ayrı ayrı teşekkür ediyor saygılarımı sunuyorum.
TÜM YORUMLAR (5)