Özetle Ben Şiiri - Mutlu Çelik

Bir bayram ezanında açmışım gözlerimi
Öyle karaymışım ki
Bu ne böyle demişler.
Günlerden bayram diye
Bu hep gülsün,demişler.
Adı Mutlu diyenler
Bu günü bilmemişler..
Selim'in bir köyünde bir öğretmen sevinmiş
Bu dürüst öğretmenin üçüncü sevinciymiş.
Anamsa hayatboyu yoksullukla ezilmiş,
Bütün sağlığını da
Üç çocuğa emzirmiş...

Kıymeti olmadı ki her devir öğretmenin
Üç çocuk okuturken yaşlandı öğretmenim.
Ama,öğretmen bu ya
Eğitime inanmış.
Bir maaş bir gömlekle ille okutacağım demiş.
Kışın okulda ise yazın fabrikadaymış.
Anam da köyde tarlada tütün,biber toplamış.
Sonunda başarmışlar
Herşeyleri var şimdi...
Üç diploma,bir ev,beyaz saçlar
yüksek tansiyon,romatizma
Hem de en ileri....

Büyük ağabeyim en büyük
Bir vücut şampiyonu.
Küçüklükten çalıştı,yenemediler O'nu.
Şimdi bir mühendis O,tütünde uzman olmuş.
Her tütün alımında,anamı düşünürmüş..
Bir de oğlu oldu ki,Allah güzellik vermiş.
Her çocuk güzeldir de,bu sanki özenilmiş.

Bir de küçük ağabeyim var
Akılda erişilmez.
İrade anlatılsa
O'na sözcük yetişmez.
Felsefe,hukuk derken yetmedi bura O'na
Şimdi İngiltere'de
Durmadan okur hala....

Bana gelince...
Yalnızlığa aşığım.
Çünkü
Her aşık olduğumda,
Sonunda yalnız kaldım...
Yatılıda okurken bir ev hayali kurdum
Onsekizde denedim,dokuz yılda kurtuldum

Umutla yaşıyorum..
Silah da taşıyorum.
Adıma ulaşmak için
Dağ,tepe aşıyorum....

Özetle buyum işte..
Dost mert olmalı bana
Dürüst beni sevmeli...
Benimle içenlerin
Sevgidir felsefesi...

1993-Ankara