Özet Anlatım Şiiri - Sevgi Gül İlkan

Kaba saba insanlar, ince ruhlu insanlara yük olmaya gelmişler bu dünyaya...

Kalbinde hançeri olanlardan
Göğsümüzde çiçek açmalarını bekledik...

Ağzına geleni değil, kalbine geleni konuşmalı insan...

Kalbimi çiçeklere emanet ettim...

Bu defa
Kalbim bana dönüp dedi k: Yarama merhem olmadıklarını ömrüm boyunca sana hatırlatacağım... Çünkü bu yara can yarası...

İçim hep bi' uzaklarda
Çünkü onunla benim aramda dünya var...

Herkese benzeyip çok olmak değil, kendine benzeyip tek olmaktır kişilikli olmak...

Bir vedaydı ömür dediğin.
Herkes kalıcıymış gibi kırıp döktü...

Ne çok insan var, yükünü paylaşamadığıyla ömrünü paylaşan...

Ayrılık ansızın gelirmiş
Arkada bıraktıklarını yerle bir edip...

Gönül kırılınca ömürden sızarmış...

Davranış biçimi kalbin analizidir...

Acımanı değil acıtmamanı istiyorum der yara!..

İnsanın yarısı yaradır yarısı yama...

Kalbi olan, ağır hasarlı çıkar bu dünyadan...

Sen içindesin! Bırak kendini dışarıda aramayı...

Her acı kendine bir hapishane inşa eder!
Kendini özgür bırak...

Affedildin veya hoşgörüldün diye yaptıklarını yapmamış olmuyorsun...