Ömrümün baharında boynumu büktün
Bana acımadın yuvamı yıktın
Daha genç yaşımda dişlerimi döktün
Hiçmi insafın yok be dünya
Çile çekmek içinmi geldim sana
Yaram çok derin çare bulamam
Tıkanır boğazım nefes alamam
Seni sevdiğimi dünyaya haykıramam
Seni unutmayı bir türlü beceremedim işte
Günler geçer acılar yüreğimde durur
Çoğu zaman dertlerime ortak ettiğim
Sığınmak için tek dost bildiğim
Gündüzlerden daha çok sevdiğim
Sabırla beklediğim geceler
Mutluluk varken acıları seçtin
Hayatımdan rüzgar gibi esip geçtin
Beni sana aşık biri ettin
Şimdi neredesin deli kız
herşeyi hiçe sayıp gittin
Duydum ki unutmuşsun beni
Bir anda silip atmışsın
Bana bitanem dediğin günleri
Sanki hiç yaşamamışsın
Sende hiç insaf yokmuş
Biliyorum bir yalnış yaptım ben
Dönmek zor çare yok gibi
Kaderle başa çıkabilirmiyim ben
Kaderden ötesi yok gibi
Bir imza bir söz yıkmış beni
Bir evi hayal et
Kapısı gönlümün girişi
Penceresi gözlerim
En baş köşeyi sana ayırdım
İşte orası senin yerin
Birgün olsun yaşamadan
Onun tadına varmadan
Nedir diye tanımadan
Bitti gidiyor gençliğim
Boş yere onu harcadım
Sevmenin ne olduğunu
Kalbimin seninle hayat bulduğunu
Sensiz zamanın bile durduğunu
Sana koştuğumu anlamadın
Seni kendime ışık yapıp
Askari ücretle sürünmeye
Aç gezip tok görünmeye
Her gün isyan etmeye
Nedense hiç alışamadım
Eski pantalonları yamamaya
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!