Bir varmış bir yokmuş;
Ruhlar tükenirmiş, kalem tükenmezmiş,
Şerefli bir atın nalının beş çivisi olurmuş,
Sonuçta yüksek egolu yarı çıplak ruhluyum,
Soyumun kuruduğu yerde çok mutluyum,
Yarından umutlu değil bugünden mutluyum.
Saç mı kıldan oluşur kıl mı saçtan düşer bilmem,
Kaçmak için çok geç kaçtım bilirim,
İşteyim, beş liraya kulum,
Düğün var yine allı pulluyum
Fransız gelinliğine hayran bir kıııırrrroooyyyum,
Elalem tam giyer ben çıplaklığa vurgunum
Şeref vardı bir dal sigarada yandı,
Şeref mi kaldı?
Sonuç da paranın köpeği bir tek insan vardı.
Kayıt Tarihi : 3.2.2015 10:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!