Özenmiş Yaradan Şiiri - Feyzullah Seçkin

Özenmiş Yaradan, hasların hası:
Şu benim halimden anlamayan yâr.
Güllerin içinde gülün alâsı:
Karalı bahtımı allamayan yâr.

Coşkun sular gibi çağlayıp akan,
Ağlayıp sızlayıp yürekler yakan.
Gamlı gözleriyle uzaktan bakan:
Gülerek elini sallamayan yâr.

Bülbülken dalına konamadığım,
Tabipken derdini soramadığım.
Kolumu boynuna dolamadığım:
Gönül defterimi dallamayan yâr.

Yokuştur yolları bulunmaz düzü,
Başıma getirdi baharda güzü.
Neylesem boşuna, gülmedi yüzü:
Acıtan dilini ballamayan yâr.

Feyzi’yim söylerim ben bir güzeli:
Kesti selâmını benden bezeli.
Şu garip gönlümü üzdü üzeli:
İki satır yazıp yollamayan yâr.

3 Aralık 07 / Ank.