Özenle davranmak Şiiri - Eda Barutçu

Yarın eger uyanırsam paramparça
Fırının üzerinde patlamış
Cam bir kase gibi,
Kırıntılar halinde
Toplayacak mısın beni?
Santim santim çekerek
Eşyaları kenara...

Didik didik edecek misin
Çatal kaşık çekmecesini
Patlama sırasında açıksa
Çıkaracak mısın beni,döküntüler arasından
Düzeltecek misin,sonra yeni baştan çekmeceyi?

Fırından en uzaktaki
Noktalara
Bakacak mısın
Ufacık bir parça
Buluncaya kadar benden?
Bir el lambası tutacak mısın
Karanlık köşelere,
arkalara,saga,sola
Egilip çaktırmadan
Uzanacak mısın
Koridorlara,
kımıldamaz dolaplara?

Yürüyecek misin usulca
Belki,üzerime
Basarsın diye,
Kaldıracak mısın?
Zaman alsa da
Özen gösterecek misin
Bir veda öpücügüyle
Ugurluyorken beni?
Dökecek misin gözyaşlarını lavaboya,
Kullanacak mısın parmak uçlarını
Kurtarmak için parçacıklarımı
Atık borusuna batmaktan ya da?

Mutfak önlügünü de
çırpacak mısın kibarca
Onuru kırılmasın diye,
Kırıntılarımın...

Göz atacak mısın
Her yüzeyine
Mutfak dolaplarının
Bazı parçacıklarım çünkü
Dinlenebilir orada?
Cesaret edip uzanacak mısın
Havalandırma boşluguna mutfagın
Islak bir bezle,
Silecek misin tozlarını
İçini,dışını,çevresini
Böylece,tamamen
Bir bütün olacagım,
Paketleyip ugurluyorken beni
Yaşamından,
İlişkiler mezarlıgının
Mimlenmiş
Boşluguna... (Makhosazana Khosi Xaba\Cevat Çapan çevirisi)

*