İki kişiydiler, akasyaların altındaki yüreklerini aşka boyayıp gittiler
Sarmaş dolaş geldiler, erimiş sevdalara gülümsediler.
Solgun yapraklar gün gibi döküldü üstlerine,
Hiç seyirci olmadılar özlemlere,
Savurdular sevda harmanını,
Yeni yetme hoyratlıklara özendiler, zamanda buluştular,
Ellerine yüzlerine mutluluk bulaştırdılar.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
