Özenilen Sevda Şiiri - Yavuz Bayram Çalı ...

İki kişiydiler, akasyaların altındaki yüreklerini aşka boyayıp gittiler
Sarmaş dolaş geldiler, erimiş sevdalara gülümsediler.
Solgun yapraklar gün gibi döküldü üstlerine,
Hiç seyirci olmadılar özlemlere,
Savurdular sevda harmanını,
Yeni yetme hoyratlıklara özendiler, zamanda buluştular,
Ellerine yüzlerine mutluluk bulaştırdılar.
Bastırılamayan isteklerle kıpırtısız sokaklarda,
Tutuşmuş kıvılcımlarla ateşlere döndüler
Geleceğe uzanan sevdalarda buluverdiler yüreklerini,
Gözler ne akasyalardaki tomurcukları gördü,
Ne de yaşanan kumru aşkları.
Gözler zifiri aşk koyundaydı artık,
Düşler dirilme çabasında, umurlarında mı dünya?
Ayrı yerlerde değillerdi nice uzaklıklar varken,
Boşuna değildi gayretleri, avutucu değildi günler
Gökyüzüne yükseldiler, ay gülümsedi.
Göğüs kafeslerindeki kuşlar uçtu, pencere açıktı,
Yaşanan yaşanmıştı, uykuya teslim bedenler.
Sevdalarını seçtiler ve bir söz kestiler
“Özenilen Sevda “ olsun dediler,
Bal çiçeklerini birbirine verdiler.