Özelimsin Şiiri - Dilek Nizam

Kırarak yüreğimin kör kilitlerini,
Fırlatıp attım gecenin ıssız, karanlık koynuna,
Arzularım uyanıp, dile geldi attığım yerde,
Onlar ki esirdi bilinmez tükenmişliklerde.
Yaşarken geceyi kısıtlı özgürlüklerde,
Zaman vuslatın mevsimindeydi,
Coştu deli gönlüm, akıntılara kapıldı yüreğim,
Yaşanmışlığıyla devrilse de gece, üzerime öylece,
Sığmadı kabına tastı barajlarım, yıkıldı bentlerim.
Aşkı yaşadım seninle, tüm benliğimle,
Bakışlarında başladı yolculuğum,
Dokunuşlarında titredi içim,
Buselerinin sıcaklığında aktım, eridim,
Arzularımın duraklarıydı nefeslendiğim....
Seni yaşadım, yaşattım bende,
Hücremde, tenimde ve bu bedende,
Çılgınca, delice ve öylesine...
Gece sabaha dem vururken,
Ayrılsan da benden, gitme yüreğimden,
Bende kal diyemeden, kaybolup gittin geldiğin yerden,
Daracık zamanlarda yasansa da özlemlerim,
İstemez miydim olmasın sabah, gecem bitmesin,
Sen de yaşat beni, bendeki gibi,
Kırmışken paslı zincirlerini, kör kilitlerini,
Avuçlarına bıraktım al yüreğimi...
Sev, okşa kokla bir de öp hadi,
Yalnız benimle yaşa, kimse bilmesin,
Çünkü sen benim en özelimsin.

Dilek Uzun Nizam