Özelikle de seni Şiiri - Alparslan Koçyiğit

I.

Belki şimdi değil ama,
gençlik yıllarımı sevdim.
Aslında, çok şeyi sevdim,
çok şeyi...
Mesela,çam sokağında
onsekizlik devrimi...
Hiç unutmam:
Özelikle de seni

Dönmek mümkün olunca
ayrılıkları sevdim.
Hatta,ağlamayı sevdim
ve susmayı sonunda.
Kısaca herşeyi sevdim
bir tek ölümü sevmezdim.
Galiba,şimdi seveceğim
Özellikle de seni

çok özleyeceğim...

II.

Şimdi sevmek tanımsız
ve anlamsız biçimde
ki apayrı bir cümle...
Ancak,eskisi gibi deme
lüksüm de olmayacak.
Hatırlamak gece yarısı
ve düşünmek...Seni
hiç olmayacak kadar
kimseler tanımayacak
ve ben...
özellikle de seni

Hep anlatırım:
Onsekizlik devrimi,
özellikle de seni
Bazen deniz oldum
geçmek istedim
bazen de bir liman
seni bekledim.
Ama,demelerim gibi
son/sen olmayınca...
Sevilmek bir başka dilde,
sevmekse ana dilim;
hiç türetemedim/türetemeyeceğim
yalnızlıklar için...

III.

Şimdi gölgem niyazında,
bedenim günaha açık
Kaç hayal gördüm
nurun ile karışık
tanımadın beni.
insan bu kadar mı sever
ve sabırla bekler
olmayacak şeyi,
özellikle de seni

Bir yoksulluk ki sorma!
Sen yoksun,senden yoksun
aynı zemine bassakta
aynı havayı solusakta
ve bir gün karşılaşırsakta
tanımayacağım,
özellikle de seni

Ama,bazen diyorum:
İyiki de yoksun
Yoksa,nasıl severdim:
Ben,bu kadar şeyi
ve benim olmayan herşeyi,
özellikle de seni