elimin içi
karıncalandı yine
gördüğüm kâbus
yüreğime yürüyor
ay pencereme
gelince gör keyfimi
kar yağmış gülüm
üstüne iç kahvemi
bırak mavalı
masaldan gerçeğe gel
boşa ağlama
koparmadan çığlığı
sitemde kedi
yavrularıma dedi
kuyruğu dikti
yese atla deve mi
yalınayaklı
çocuklar koşsun gülüp
sıcaklığına
kucağına da dolup
toplasa topal
aksayan sözcükleri
hiç koşturmadan
doğru düzgün eve mi
sürdüğüm acı
ciğerime işliyor
vızıltısıyla
sarıcalardı yine
121210denizligülce
Kayıt Tarihi : 3.1.2011 08:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!