Sahi hangi gündü
Samanyolu’na yürürken yolumuzu
Şaşırmış da bilinmezliğe toslamıştık…
Kaybetmek pahasına
Biraz başımıza buyruk biraz savurgandık
Yazın başka güzün başka esiyordu
başımızdaki kavak yelleri…
İlk celsede anlaştık belki ama
Son celsede uyuşamadık…
Biz henüz
‘Yağ satarım bal satarım…’ diye diye
Gece gündüz oyunlar kuruyorduk sokaklarda
İlkin kimin cıldığı önemli değildi
Çünkü
Aşksızlık vardı aynalarımızda
Ne pişiyor
Ne de yüreğimize düşüyordu elma…
05.03.018-42
Kayıt Tarihi : 5.3.2018 18:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)