Özeleştiri Şiiri - Koray Feyiz

Kimseyi böyle sevmedim diyorum şaşırmayın
Bu öpücük bile kendini sevdiremedi bana
Yanık sesin yankı oldu birikti gökyüzüne
Çocukların uçurtmalarını astıkları mavilik
Çamaşırların dalgalandığı iplerde köpüren

Bir gökyüzü kaldı bize ve asla eskimedi
Hep düşünürüm ne çok yağmur var içinde
Ve sevda neden insanı yakar ama öldürmez
Ellerimi ısıtan nedir kalbimi şiirimi
Kimseyi böyle sevmedim diyorum şaşırmayın

Ökseler gördüm benim için örülmüş duvarlar
İçime kapanmış kapılar yükselmiş surlar
Kar hiç kesilmeden yağardı gece gündüz
Tozardı yollar elif elif diye sayıklayıp beklerdi
Bilirdim oysa benim yolum sevgiydi arkadaş

Benim yolum sevgiydi arkadaş al işte sana
Verdiğim sözü tuttum ve iyi bir adam oldum
Artık içmiyorum olur olmaz saatlerde hem
Kadınlara kızlara askıntılık da yok artık
Kimseyi böyle sevmedim diyorum şaşırmayın

Şaşırmayın ancak beni şaşırtın istiyorum
Örneğin bir deniz çizin bana rüzgarı bol olsun
Son otobüsüne yetiştirin beni mutluluğun
Yalnızlık diye birşey olmasın bu dünyada
Bir kadına yaralı bir kalp ile bakmak olmasın.