Dişe dokunur bir yere gelene kadar,
Aslında okuldasındır.
Eğitim devam eder.
Devam etmekle kalmaz.
Artar.
Ama senin için öyledir.
Karşıdakiler için bir savaştır.
Güçlerini kendilerinden yukarıdakilere,
Göstermeleri gerekenlere,
Değil sana gösterirler.
Derdin birşeyler öğrenmektir.
Onlar, okuldaki doktora seviyesinde,
Gencinden ararlar hem de.
Kısacası onlar da imkansızı ararlar.
Bu arayışlarına sarf ettikleri enerjilerini,
Etrafını düzeltmeye harcasalardı,
Ülke değil,
Dünya bambaşka olurdu.
Amacı sıra, masa yapmak olmayan,
Sensin bir fidan olan,
Testereler arasında can vermeye devam.
İşte budur.
Özel sektör basamakları,
En tepedekiler,
Dalları kırılmış gövdesi kalın çınar ağaçları,
Bu tehlikeli ormanda yürümeye devam.
Var mı sırrını çözen tam?
Kayıt Tarihi : 19.3.2016 21:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir özel sektör çalışanı olarak özel sektör yollarında yaşananları anlatmaya çalıştım.
![Muharrem Güney](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/03/19/ozel-sektor-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!