Özel Bölge
Önce ayaz vardı, ve ben yürüdüm gül meyvesi arasında,
New York ormanlarından oluşan boynunu şirinleştirmek için
Getirdiğin Avrupa’nın o kutsal yadigârları
Yunan güzellerinin mermer ayak uçları arasında.
Yakında her bir beyaz hanım kapatılır tahta kutulara
Mahveden iklime karşı koysun diye.
Bütün sabah, sigaralı nefesiyle, hünerli işçi
Balık havuzlarının suyunu boşaltmaktadır.
Akciğerler misali sönüyor havuzlar, kaçan su
Geri dönüyor iplik iplik, yaşadığı o saf
Platonik çizelgeye. Portakal kabuğuymuş gibi
Savurup duruyor çamuru yavru sazan.
On bir hafta, ve öyle iyi biliyorum ki yaşadığın yeri
Dışarı çıkmama gerek bile yok.
Bir otoban kesiyor önümü.
Değiş tokuş ederek zehirlerini, kuzey ve güneyden arabalar
Şerit yapıncaya dek ezerler uyuşturulmuş yılanları. Burada,
Boşaltır kederlerini ayakkabılarıma çimenler,
Ormanlar gıcırdar ve sızlar, ve kendisini unutur gün.
Çamur donarken bükülü kalmış küçük balıklı
Suyu boşaltılmış havuza doğru eğilirim.
Göz misali parıldarlar, ve toplarım onların hepsini.
Eski kütüklerin ve eski imgelerin morgu, göl
Açılır ve kapanır, yansımaları arasına kabul ederek onları.
(1959)
Sylvia Plath (1932-1963)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
https://ecnebiedebiyat.wordpress.com/category/sylvia-plath/
İsmail AksoyKayıt Tarihi : 28.9.2016 16:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Private Ground by Sylvia Plath First frost, and I walk among the rose-fruit, the marble toes Of the Greek beauties you brought Off Europe's relic heap To sweeten your neck of the New York woods. Soon each white lady will be boarded up Against the cracking climate. All morning, with smoking breath, the handyman Has been draining the goldfish ponds. They collapse like lungs, the escaped water Threading back, filament by filament, to the pure Platonic table where it lives. The baby carp Litter the mud like orangepeel. Eleven weeks, and I know your estate so well I need hardly go out at all. A superhighway seals me off. Trading their poisons, the north and south bound cars Flatten the doped snakes to ribbon. In here, the grasses Unload their griefs on my shoes, The woods creak and ache, and the day forgets itself. I bend over this drained basin where the small fish Flex as the mud freezes. They glitter like eyes, and I collect them all. Morgue of old logs and old images, the lake Opens and shuts, accepting them among its reflections.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!