çakmak taşı göz
gidecek gibi bakar
veda ezen söz
gece ilk karı döker
çok üşümüştük
sessiz gitmeden önce
ney taşımıştık
gece hüzne düşünce
yorgun uzandın
karanlığın böğrüne
gönle hazandın
yandığının uğruna
sözün ucuna
gözlerin erken düşer
an kıskacına
tez geçilmişse şişer
söndü yıldızlar
söze anlama inip
salkım saçaklar
öze gönlüme dönüp
170110-12denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 19.1.2010 22:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!