Öze Dönüş Şiiri - Fulya Aydın

İlk çığlık ilk nefes
İlk koku
ilk sıcaklık
Annenin kucağında
Dünyaya ilk merhaba
Sonrası hep bir koşturmaca
Sağlık için
Başarmak için
Mutlu olmak için
Daha iyi olmak için kovalamaca
Yaşamak arzusu
Karışıyor hırslara
Sevgiler feda ediliyor
Daha iyi yaşam koşullarına
Diller mühürleniyor
Yürekler susuyor
İnsanoğlu hep koşuyor
Bir yudum ekmeğe muhtaç
Bir kuruşa hasret
Barınacak damı olmayanı
Görmeyen gözlerde
Hissetmeyen yüreklerde
Birde yaşlar ilerleyince
Başlıyor ahiret telaşı
Yine koşturmaca
Bir an nefesi kesilip durunca
Bir bakıyor ki
Ruhu geride kalmış
Tüm yaptıklarımız bedende
Hiçbiri iz bırakmamış yürekte
İşte o zaman anlıyoruz ki
Misafiriz bu dünya denen evde
Mülkün sahibi
Rahman ve rahim olan yüce yaratan
Ve anlıyoruz ki
Biz,
OL dediğinde olan
İNSAN………………………..