Düştüm yollara, kalbime yardıma,
Karanlık çökmüştü kaldırımlara
Aklım önümden yürüyordu
Adımlarımdan sanki korkup kaçıyordu.
Çıktım yollara, güneş doğmamış daha
Seher vakti istasyonda azar azar
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
yaralı bir ceylan gibi düştüm kapına sığınmak için sana korunmak için hergün binkez ölürüm yaşamak için ....
evet burada başlıyor dönüşler muhasebeler adı karışmış yalan yanlış sevdalar yüreğine sağlık
Kendisiyle barışık yalnız duyguların içsel eleştirisi çok duyarlı bir dille dizelere dökülmüş, kutlarım. Sevgilerimle esen kalın!(10on)
Belki bir tren garı, belki bir otobüs garı, belki bir hava limanı, belki de bir deniz limanıdır ayrılığın son durağı. Dönüp de ardımıza son bir bakışın atıldığı. Sararmış sevdamızın son yapraklarını derin bir ofla döktüğümüzü sandığımız haykırışlarımız, taşsız kaldırım kenarlarına takılmış adımlarımız ve de kırık taş plağı sessizliğinde sahipsiz kalmış yürek atışlarımız; keşkelerimizle sendelenmiş bedenimizden dökülen dermansızlığıdır aslında.
Can-ı gönülden tam puanla tebrikler ve listemde. Yüreğiniz dert görmesin, kaleminizden mürekkep eksilmesin Özlem Hanım!
mükemmel bir şiir ... dizeler ustaca
Çookk güzel..
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta