Ancak karlar eridiğinde ortaya çıkacaktı toprak
Ama çıkacaktı ya sonunda
Elbet eriyecekti
Erimek karın hakikatiydi
Özüne dönmek
En hakiki olan şeyden bile daha kutsal değil miydi?
Bu öze dönüş macerasında
Kar suya su toprağa
Ben sana döndüm
Hep sana
Bir avucu yere diğer avucu göğe dönen semazenler gibi
Ruhun bedeni bedenin ruhu tamamlaması gibi
Gecenin gündüze
Her yeni günün geceye dönüşmesi gibi
Aydınlığın karanlığa
Karanlığın aydınlığa kavuşması gibi
Benim hep sana
Yalnız sana dönmem gibi
Kayıt Tarihi : 24.2.2017 00:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!