Öze Dönüş Şiiri - Bekir Sami Ünsal

Atın seni erdirecek her saltanata
O’nu ne dağ ne deniz durduracaktır
Zafer, seni uçuracak… Uçuracaktır.’’
ÖZE DÖNÜŞ Enis Behiç KORYÜREK

Taşımaktansa gözde, korkunun utancını
Haydi! Durma, bekleme, haykır sen inancını
Ön yargıyla iş yapma, bi karar olup şaşma
Aciz olup kalırsın, gözüne dolan yaşla
Yakışır mı erlere, umutsuzluk ve yeis?
Serdengeçti akıncı, bugün yoksa ne beis?
Bak Fatih’ler doğuyor, yaşıyor Hızır reis!
Girdaplarda yılgınca, titreyerek üşümek
Özüne yakışır mı? Karamsarca düşünmek?
Varsın gafiller seni, horlasınlar haksızca
Korkma! Daim, Metin ol; saldırsa hayâsızca
İbret al meşeleri, rüzgâra eğilmez bak!
Okuyor meydanını, ölüme kalsa ramak!
Sıkı sarılıp yere, bak dimdik durmaktadır;
Ayık ol! Zannetme ki, düşman uyumaktadır!
Büyük davaya gerek, mangal gibi bir yürek!
Onu taşıyan erler, olur mu asla ürkek?
Şanla şerefle gezdi, üç kıtada üç hilal!
Hakk’a ram olanlarda, olur mu hiç izmihlal?
İman dolu yürekte, hiç tükenir mi coşku?
Mevla’ya sevgi varsa, onda olur mu korku?
Korkutmasın düşmanın, o kuru gürültüsü,
Geliyor mehterin bak; muhteşem gümbürtüsü!
Destanı dinlenecek, asırlarca haşre dek!
Tutuştursun kanını; tarihinde o ahenk!
Sedaya sağır olma, kör bakma hakikate
Özünü kaybedersin, uğrarsın felakete
İmanın sana yeter; arama başka cevher!
Semada ay yıldızım; bak ne güzel mücevher!