Öze Dönüş Şiiri - Oğuzhan Yarışçı

Kimse koparmamış seni çiçekten
Zehir olsan nolur, bal olsan nolur...
Neye yandığından yoksa haberin
Ateş olsan nolur, kül olsan nolur...

Aza şükür etmez çoğa azarsın
Hep boşa söylersin, şeytan ararsın
Hakkı zikretmezsen neye yararsın!
Yılan olsan nolur, dil olsan nolur...

Kendini kendinde bulamadınsa
Hakkın rızasını alamadınsa
İkrarın üzere olamadınsa
İnsan olsan nolur, kul olsan nolur...

Yırtıldı sırtıma vurulmuş eyer
Ben kendi canımda elmişim meğer
Sevdanla bir bağa girmezsen eğer
Diken olsan nolur, gül olsan nolur...

Sen senin sırrına eremiyorsan
Şu tatlı canını yoramıyorsan
Hak olan menzile varamıyorsan
Dağ-taş olsan nolur, yol olsan nolur...

Sormazsan kendine "Ben kimim? Neyim? "
Bilmezsen "Nerede, hangi yerdeyim? "
Bir büyük ummana akmazsa suyun
Damla olsan nolur, sel olsan nolur...