Ağzı olan her lafı konuşuyor,
boş lafı bırakıp, söze dönelim.
“Ağaç yaşken eğilir” derdi büyükler,
“onlar” eğri kalsın, biz düze dönelim.
Üşüdük soğuk ayazda beklerken,
kışları bırakalım, artık yaza dönelim.
Türküleri buz kesti, kırağı vurdu,
cazı bırakalım, söze saza dönelim.
Biz yandık, piştik, ellerde yansın,
ateşten geçip te, köze dönelim.
Sıkıldık şekilci hareketlerden,
kabukları kırıp ta, artık öze dönelim.
Kayıt Tarihi : 12.10.2010 22:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!