Çatılmış kaşlarıyla her gün bambaşka bir yüz
Yüz göz oluşlarıyla sessiz ağlayan gül yüz
Aynı yerde bin pişman acıyla yaşlanan yüz
İçinden geçenleri ah bir bilebilseydim
Yaşamın çizgisini keşkelerim sarınca
Sanırım isteklerim karınca kararınca
Zamanın erittiği buncaları karınca
Ah ettiklerimi ah bir düşünebilseydim
Arif’im çoğu zaman yanarsın ki yanarsın
Gönül diliyle anar can gölüne banarsın
Gündönümü gelince bir damlaya kanarsın
Artık ben de gönlümce öze dönebilseydim
(02.09.2010 02: 00-Malatya)
Arif TatarKayıt Tarihi : 24.11.2010 19:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yaşamın gerçeklerinden bir yaprak… Az ötede bir avuç toprak… Yaşamın dosdoğru çizgisi öyle kalsın bırak! Şaşma, giderse gözler geriye bakarak! (24.11.2010 14:00-Malatya) Arif Tatar
Gönül diliyle anar can gölüne banarsın
Gündönümü gelince bir damlaya kanarsın
Artık ben de gönlümce öze dönebilseydim
Niyet Gelmişse yol görünmüştür ve Öze dönüş başlar Üstadım.
Çok Güzeldi Yüreğine sağlık.
Saygı ve Selamlarımla.
Çok güzel bir şiirdi. kaleminize sağlık. saygı ile.
Sonunda 'öze dönülecektir' mutlaka... Arınmış, tertemiz dönebilmek mesele...
Kutlarım şiiri ve sizi...
TÜM YORUMLAR (42)