Ben nasıl olsa alışığım aldatılmaya
Dost olupda,sabahında unutulmaya
Sen çek git ben alışırım yine
Senin olupta,sensiz yaşamaya
Sabahın ilk ışıklarında
Uyanmak istedim koynunda
Sesin çınlıyor kulaklarımda
Birde özdere sokaklarında
Kalbim sevmeyecekti sözde
Gözlerime yasak koydum bundan böyle
Sensiz ıssız yolarda yürüyeceğim
Birde özdere sokaklarında
Sen kendini kandır beni kandıramazsın
İstersin ama beni,kendini kaldıramazsın
Seni hep o halinle hatırlayacağım
Gezerken özdere sokaklarında.
Bir duasın şimdi dudaklarımda
Döküldü bir bir yaşlar yanaklarımdan
Sesin çınlıyor şimdi kulaklarımda
Birde özdere sokalarında....
Kayıt Tarihi : 28.11.2006 01:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mihrican Karaca](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/11/28/ozdere-sokaklari.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!