Sağ ayağın bataklıkta iken,
sol elin isyanı yürütmüyor fikrini bilinç-sizlik doğrultusunda
bir adım insan soyu
hadi emek-le insan kardeşim
Sen konuşmuyorsun suyun başında
şırıltılara kapılıyor tınılar
Özü
öznesi kendine menkul yüreğin özderinliğinde taşınır
özden öze bu ne güzel doğruluk
seviyorum seni algımın yarısı...
Kayıt Tarihi : 1.6.2012 23:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!