Yalnız bir gölün içinde düşecek bir damlada harmoni olmuş dalgalarız. Birbirimizi, düşünlerimizi kovalayan ve sahili kamçılayan tek dalgada birleşir gücümüz. Adımız mavinin tonları, güneş ve derinliktir rengimiz. Düşen damlalar bizden,aslımız aynı.. Rüzgarla çarpışmalarımız aramızda rüzgarla oynan oyun düşünsellik adına.Hissetmek,anlamak yok olma pahasına değmez mi evrenin bir rengi, tadı, gücü olduğuna...............Özden Özpınar
Işık kırılır, renkleri bilincin gözünde
Giren de çıkan da bir, aslı beyaz...
Renklerin büyülü yol kapılarında
Kararsız sarhoş adımlar biçare
Aldanmış aldatmış, yürü de hadi
Ayaklar kesik ne kendin olursun ya!
Aşk'ın
Damıttığı çaresizliklerin
İçinde kaynayarak kanayan
Buzdağında tsunami
Atom bombası ardı direnç
Buzlu rakı kadehi gözlerin
Örtülerinden dinletir dağlarım
Aşk’a çaldı düğünün, bahardın
Ak örtülerde saklandı umutlar, kıştın
Düşlerine, güneşe vuruk balıklar takılıp
Diline yapışmış sözcüklerini
Yırtıp yakamam ya ağırlaşırsa bulutlar!
Denize salarım balıklara takılası.
Kaç dağ, liman, kent ötesi
Okyanusun gizeminde çözülür
Koyuya çalan mürekkebi.
Don tutan sessizliği kırıp
Kan düşmüş gözlerini
Öpeyim çocuk.
Yüreğin harlı sesini
Bitimsiz ninniye döşeyip,
Serçelerle uçurayım.
Küllenmeyen aşkının milâdıyım.
Düşlerim düşlerine
Düşün düşüme aksın
Bırak korumla
Göğsünün nârında yanayım
...
Başakları gecesi altına döktü güneş
Toprağın ciğerini yırtıp, alevine tutundu rüzgâr.
Alabildiğine özgür, örtüsüzdü tüm dokular.
Daldan kopup uçan yapraklar
Kolların takılası yönsüz rüzgâra
Aç göğsü yoksulluğun terkine
Yalansı umutlarındı akan
Kör pınara
Ninnilediğin zamanın
Aynas yüzünde parça parça
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!