Gelenekler uluyor tepemde
Çocuğu sımsıkı saran toplumsal zar
Değişim saplanmış hançer gibi, göğsüme
Büyüdükçe oyunu bozar
Yırtar kefenini ölümüne.
Keşke bir çocuk olsaydım
Korkmadan, sıkılmadan, hiç çekinmeden,
Bir de özgür olarak; sorsaydım:
Anne, gökyüzü mavi,
Dağlar da uzaktan mavi duruyor.Neden?
Yoksa, gökyüzünün boyası
© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!