Özdemir İnce'ye Şiiri - Hüseyin Bülent O ...

işte 15 sene oldu talim-i edebiyat etmekteyiz hasbelkader
cumhuriyet devri Türk edebiyatı'nın idâdî kısmı son sınıf kitaplarında
sanki lutfen isminizi yazmışlar mîrîm 60 darbesi akabi çiçek açtı diye...

ta'lim ve terbiyenizi "câiz" görmediler zâhir.

özdemir ince
ve fakat sızısı ve feryâdı kalın gelmiş çok kes'e

biz ki, yetişelim deyu her köşesi tutulmuş şiir enteljensiyasına
ne ferdinand de sassure, ne roland barthes ne paul richoure bıraktık
boynumuzda fular "cihangir kahveleri"nde.
kaybolduk
kerameti tahsin yücel'den menkul "yapısalcı" les critiuqes'lerde.

anam değil babam değil
fakat şâirimizsin Özdemir İnce
hem de yüz oğlu yüz bin kerre!
haklı kibrini kendisine çok yatıştırdığımız
"aleyhistan'da muhalif lehçe"*

Ne öğrendimse öğrendim senden
"Yazınsal Söylem Üzerine"
Çarmıha gerdin "vatansız ve toplumsuz yapısalcılığı"
"Şiir ve Gerçeklik"te / bir de rot balans ayarı İlhan Berk'e
"Tabula Rasa"larımızda at koşturdun kendi "levh-i mahfûz"unmuş gibi
"cehâletimizin rönesansı"nda Kör İbram'ın torunu
"şiirde devrim"in Tan babası, Ülker (in) Yıldızı oldun.
Nasibe'nin hırçını, Celile Günleri kaçkını...

Ben ki Acem mübalağasını inan olsun sevmem üstâdım
Sen ki dersin: "benden sonra şiirlerimin ne olduğu ne umûrum"
bitiğine ipotek koymayan okuruna da koyamaz öyleyse...

hani demişsin ya:

"vasbındım vasbındım"
"gut bin bay bıdı bıt"

aynen öyle...

24 Nisan 14