Özdeki İbadet Şiiri - Hüseyin Turhal

Ne namazla övün, ne oruç ile,
Ne hacla, ne zekatla temizlenir can.
Aşk ile, şefkatle bak her kula sen, bil,
İbadetin özü, iyilik yapmaktır inan.

İnsanı hoş tut ki, Hak hoşnut olsun,
Kırmadan, dökmeden, incitme sakın.
Gönül mülkünde nûr her dem dolsun,
Yârin cemâli ki, sana çok yakın.

Yolda kalmışa el uzat, aç doyur,
Hizmet et ki, bu yol sana kolay.
O büyük sırrı gönlünde duyur,
Bu fâni cihanda kalmaz sana zây.

Oruç tutmak kuru nefsini kırmaksa,
İyilik yapmak da gönlü beslemek.
Kalbin temiz ise, nûr sana aksa,
Budur asıl olan, boş yere küsme.

TURHAL’ım der, bu sözüm bir ihtar,
Hakk’ı ararsan, insanda ara.
Yoksula merhamet eyle, ol yâr,
Bu dünyada kalır sana hoş bir yara