Tüm insanlığa söylenilen bir söz bazen bir tek insana, bir tek insanın duyuşu bazen insanlığa hitap edebilir. Çünkü söz yaşam kavgasıdır.
Söz ulaştırıp yaşatan kendinden öz öze bir varlıktır.
Çünkü sözde yaşam, özde duyumsamaktır.
Aşk insanlığın içinde, insan insanlığın, insanlık insanın, söz bir özün ve öz bir yaşamın. Yaşam ise inanç kavgasınındır.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta