Tüm insanlığa söylenilen bir söz bazen bir tek insana, bir tek insanın duyuşu bazen insanlığa hitap edebilir. Çünkü söz yaşam kavgasıdır.
Söz ulaştırıp yaşatan kendinden öz öze bir varlıktır.
Çünkü sözde yaşam, özde duyumsamaktır.
Aşk insanlığın içinde, insan insanlığın, insanlık insanın, söz bir özün ve öz bir yaşamın. Yaşam ise inanç kavgasınındır.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta