Özcan Öztürk Şiirleri - Şair Özcan Öztürk

Her insan bir kitaptır.
Kabına bakıp aldanma.
Okumasan da bir açıp bak.
Bazılarının içi boştur,
Ama
Bazıların da çıkar derya.

İsteklerin gerçekleştirilebilmesi için,
Uyulması gereken bir hiyerarşik yapı vardır.
Başlangıçta, en sonda olması gerekeni istemek,
Ve bunda ısrarcı olmak,
Süreci provoke etmek,
Hatta

İt tasmalıyken cesaretinden,
Tasmasızken korkusundan havlar.

25 Aralık 2009

Bazı insanlar;
İyi olduklarını ama anlaşılmadıklarını söyler,
Takdir edilmeyi bekler.

Gerçekten iyi olanlarsa;
Anlaşılmayı ve takdir edilmeyi beklemez,

Bugün bir savaş çıksa içimde,
Belli kurulacak cepheler,
Ben, davam ve inancım,
Karşımda kahpe düşünceler.

02 Mart 2017

Kaybedecek bir şeyi olmayandan korkma!
Ya ölür, ya öldürür.
Esas,
Kaybedeceği bir şeyler olandan kork!
Yapacağı şeyler,
Şeytanı bile düşündürür.

Acı ne yazıldığı kadar kısa,
Nede söylenildiği kadar katlanılabilirdir.

05 Mart 2013

Acılarımın tohumlarını topluyorum ben,
Yeni acılar ekebilmek için.
Yetişen yeni acılardan,
Bir yudum daha içebilmek için.

28 Şubat 2013

Bir ormanda yaşıyorsun,
Aslanın adaletine razı olacaksın.

12 Aralık 2014

Ey kel kafalarda saç bitiren doktorlar,
Birazda içlerine akıl koysanız.

03 Şubat 2010