Güler misin ağlar mısın dedikleri buydu belki de
Seni tanıyor olmamın sebebi
Hiç umudumun olmayışı gibi
Umuda aç gözlerle bakarcasına
Sızlanışımın ta kendisi
Kendimi kandırıyorum
Hasret sarar benliğimi
Kim olduğunu bilmeden gezinirken köşe bucak
Viraneler gibiyim
Kimsesiz ağlayan bir çocuk gibi
Haykırarak anarım ismini
Ey sevgili
Bir sis çöker dağların eteğinden
Ufak ufak yağmur taneleri düşer Gökyüzünden
Baharın müjdecisi olan mor salkımlı bahçelerden
Koşardım çocukken
Gözlerim yarınlara umutla ve neşeyle bakarken
Tarlamızda sarı buğday başkalarının altında uyurken
Hüzünlerin beni bitirdiği
Kaderimin zindan olduğu
Mutluluğun hazin yarınlarına
Gel de efkarlanma
Gurbetin acısını ve hasretini
Yalnızlığın ta kendisini
Kimsesizligin ümitsizligini ancak
Geride kalanlar bilir.
Ne bir gün ışığı nede yar selamı
İçimizdeki karamsarlığı da alıp gitse
Uçsuz bucaksız yerlere
Kim bilir bizleri yine bizden başka
Kim bile bilir yarınlarımızı ve sessiz haykırışlarımızı
Oğuz kağanla başlayan bir kıvılcımdır.
Türklerin nizamı ve töresidir.
Malazgirt de sultan Alparslan’ın zaferinin adıdır.
İlelebet payidar kalacak ve ebediyen sürecek,
Yüz yıllık bir çınarın adıdır CUMHURİYET!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!