Özay Karakuş Şiirleri - Şair Özay Karakuş

kışa girdim yaprak döktüm

dirayetsiz dallar gibi

acı kahve oldum bak çöktüm

sevsen artık tüm benliğinle

işim olmaz artık seninle

yıktın beni bu son ettiğinle

bazen öyle zalim bazen de öyle masumsun ki



sevdiğimin gözlerindeki anlamsız bakışlarda buluyorum seni

ağarmış saçlarım büzülmüş kalın kaşlarım

gözlerimde gözlük bulanık yalın bakışlarım

geçti artık baharın hiç bitmez kara kışlarım

gittiğin o gün hasretin beni yordu

yüküm ağır acım çok diyemedi

gözlerim aradı hep seni sordu

bir gün daha geçti

sen olmadan yanımda

hasretin kesti biçti

şu gönlümü satacak
başka eli tutacak
acı derdi yutacak
gücüm kalmadı

damla damla akacak

gün bahar günü

ben kış ayındayım

uçurum aklın önü

son kareye sıkıştı bu beden

çember içine girdi düşlerim

umudumu koca bir sıfır eden

gelipte yanıma
girme kanıma
getiripte aklıma
kıyma canıma

bakıpta sözüme