vurdum kadehlere kendimi
sordum insana neyin nesi
aklım karışık gönlüm kırık
sevgiyi ararım herşeyi
İçimde ızdırap seninle olmak
Koskaca dünyaya sığmamış olmak
Aşktan ötesini bulmamış olmak
Geriye bakıp durmadan solmak
Seni birtürlü sevemiyorum
Gözlerim kapalı göremiyorum
perdeler çekildi yine gece oldu içerisi karanlık
perdeler çekildi içim kederle doldu yine karanlık
açın perdeleri ışık vursun yüzüme
bu gecede gökyüzü yine karanlık
her zaman güneşe yaklaşıyor insan
güneş gururla soyunuyor sabahları
Bir dilek tutsam benmi olurdum
Geçmişe giden senmi olurdum
Damarda bulunan kanmı olurdum
Deniz de bulunan can mı olurdum
Gözlerimden akan küçük damlalar
Kalbimden akan aşk gibisin
sahilde yürürken el ele agzımızda güzel sözler natifeler
oturduk bir çınar altında oturduk kahvelerimizi yudumlarken
geçmişe gittik anılarımız hatırlarımızla güzel günlerimizi
anarken
Bazen kaçar insan kendinden
Bazen kaçar insan şeytani düşüncelerinden
Bazen kaçar insan kediden köpekten
Bazen kaçar insan havadan sudan
Sorar insan kendine ben kimim diye
Sorar anlar insan tam benliyle nasıl var olduğunu
gölgeler vurmuş şehrin üstüne
insanların koşuşturmaları
insanların çıglık sesleri kahkahaları
gençlerin sallanmaları
gölgeler vurmuş şehrin üstüne
semaya bakan bir yüz belki bir söz belki bir gülüş
anlatır derdini kendince delice bir dönüş
tanrıya yalvarır yakarır bir sönüş
mahrur ve mahruriyet içinde bir gülüş
semaya bakan bir yüz belki bir söz belki bir gülüş
Dur bir bak yeryüzüne
Vur bağrına vur anlasın sereserpe
Kur kafanda akılsız pervasız düşüncülerle
Hoyratsız kelimelerle
Aşka meydanı bırak sereserpe
Elimde kalemim gönlümde sen
Dilimde sözlerin kalbimde sen
O dudaklarından süzülen kelimeler
Ağlarım her gün aklımda sen
Başım öne eğik anarım hergün
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!