Yüreğimizin bir köşesinde kaldı özlemlerimiz
Türküler yanıyor içimizde ve kimseler bilmiyor
Her baharda bir umut gizlenen gözlerimiz şimdi dalıyor düşen yapraklara, Kıyısından tutunduğumuz bir hayatın bütün dargınlığında.
Ertelenen özlemlerin pişmanlığı okunurken gözlerimizde,
Aslında aynı sevdanın yorgunluğu vardır yüreklerimizde.
An gelir; bir türkü, belki bir şiir olur dökülüverir gözlerimizden.
Her bir masalda kafdağının ardına düşer bizim yolumuz.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
