#OzanVurguni.
Hakka giden yolda halklar ile meşk
Bir divane aşık gezen vurguni.
Bir garip savdadır bu bendeki aşk
Hakkın deryasında yüzen Vurguni.
Ta içten kanatan bıçak mı dilmi?
Emeği kadleder zorbanın zulmü
Dikenin ucunda cicek mi gülmü?
Ekmeği terin'den, süzen Vurguni..
Mart'da açan güller mayısda soldu
Çocuk ölüleri dallarda kaldı
Haksızlık öfkeyi dağlara saldı
Güneştir içime, sızan vurguni..
Karadeniz zulüm dağ ile taşım
Ercek yaylasına düştü yoldaşım
Daha ne belalar savar bu başım
Dağlara bahar'ı yazan Vurguni....
Hece hece tetik çeker mısralar
Çekilmiyor gülüm bizim buralar
Bağlamasın gayrı anam karalar
Kötülüğe mezar kazan Vurguni...
Haine namerde eğilmez anlım
Halklara zulmeden soysuzlar kanlım
Denizler Vurgunu, bu deli gönlüm
Ondandır mahlasım Ozan Vurguni..
Abdullah Oral...
Ozan VurguniKayıt Tarihi : 8.12.2020 11:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Neden Ozan Vurguni. Vurguni mahlasını bana Ünye halk evinde vermişlerdi. Ünye iskeleden denize daldığımda ayağıma kramp girince denizin dibinde kala kalmıştım. Arkadaşıımın yardımı ile denizden çıkarıldım hastaneye götürdüler derilerimde kabarcıklar oluştuğu.için denizde vurgun yemiştim. O sırslar Ruhi Su türküleri etkisi beni şiir yazmaya yöneltmiş birşeyler yazıyorun arkadaşlara okuyordum. Bu yüzden arkadaşlarım ozan Vurguni mahlaşını o gün bana verdiler..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!