NURİ CEYHAN ALTUĞ / Nevşehir -1945
Bu nasıl kâğıtmış bu nasıl kalem
Ne hevesler kaldı ne dilde kelâm
Umudun bitince kesmişsin selâm
…Bir hevesmiş anlamadım dilinden.
Yıllar var ki alakanı kesmişsin
Kâğıt yırtıp kalemini asmışsın
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim