Ozanların Dilinden Âşık Veysel

Sivasdan dünyaya sesin duyurdu
Görmez gönüllere yar oldu Veysel
Sazı ile türkülere doyurdu
Ozanlar içinde pir oldu Veysel...Ozan

Geçirdiği bir hastalık yüzünden
Yitirdi gözünü kör oldu Veysel
Gönül penceresi açtı özünden
Kalp gözüyle bakan yer oldu Veysel ...Neclani

Toprak ile dertlerini paylaştı
Nidası dağları denizler aştı
Diyar diyar gurbet eli dolaştı
Uçtu aramızdan sır oldu Veysel... Ozan

Sevgi okulunda eğitim gördü
Cihana insanlık dersini verdi
Adam olmaktı hep onun tek derdi
Taştı yüreklerden ser oldu Veysel ...Neclani

Arıdan çiçekden baldan yazardı
Meyveden agaçdan daldan yazardı
Sümbülden bülbülden gülden yazardı
Kabuğun içinde zar oldu Veysel... Ozan

Açıktı her zaman gönlünün gözü
Boşa konuşmazdı öğüttü sözü
Şu fani dünyada gülmedi yüzü
Sığmadı cihana dar oldu Veysel ...Neclani

Ayırmadı bütün canları sevdi
Kader deyip bazen boynunu eğdi
Görmedi gözleri kulağı duydu
Erenler yolunda er oldu Veysel... Ozan

Neclani giderken ardına baktı
Tuttu gözyaşını içine aktı
Aldı sazı eline bir türkü yaktı
Nemli gözlerinde ter oldu Veysel ...Neclani

Sadık derki ozanların gardaşı
Mahzuni şerifdi onun sırdaşı
Bulunmaz dünyada arasan eşi
Yel vurdu eridi kar oldu Veysel... Ozan

Necla Polat Hasbutcu
Ozan Sadık Gül