** Ozanlar lâl olmuş **
**
Selamünaleyküm can, iki bin on sene,*
Yedi Temmuz Çarşamba, gurbete koş yine.*
**
Bir teşehhüt miktarı, hoş Niksar'a geldik,*
Günler ne çabuk geçti, loş pazara geldik.*
**
Sermayem üç beş kelam, bir başıma kaldım,*
Ne dost, yâran kalmış, zâr avaze saldım,*
**
Bir muhip Adnan vardı, sohbeti pek zarif,*
Gönlümüz hoş eyledi, söz anlayan arif.*
**
Gayrıya ne söylesem, bakar aval aval,*
Hâl dili bana yansır, der “okuma maval”.*
**
Edipler ya mezarda, ya Niksar'dan uzak,*
Nere bassam bir çukur, yiğide şer tuzak.*
**
Yollar boş gölge dolu, yüzleri pek asık,*
Ya zannımca böyledir, sema yere basık.*
**
Dağlar serin estirir, ovada sâm olur,*
Zenginler Çamiçinde, oh rahat râm olur.*
**
Güneş tepemde tandır, toz püskürür her yer,*
Yeşil Niksar nerdedir, maziyi arar ser.*
**
Şen gittim yaslı geldim, yurdum bed hâl olmuş,*
Himmet verin ey dostlar, ozanlar lâl olmuş.*
**
Aşık Uslu pek meyus, göğsünde bir sancı,*
Sahipsiz kalmış Niksar, yaş döker pek acı.*
**
Aşık Uslu 06.07.2010. 07:29 Samsun
Zübeyir Güngör Uslu
Kayıt Tarihi : 7.7.2010 11:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Memleketim Niksar'a şen giitim, yaslı döndüm, bu sefer yurdumu pek sahipsiz buldum, için için buruldum...

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!