Ozanca Deyiş Şiiri - Bayram Ali Bayram

Yeryüzüne küsmüş, güneş doğmuyor.
Kendi öz yurdunda tutsaktır dağlar.
Bahar uzaklarda, yağmur yağmıyor,
Efkarından gazi nehirler ağlar…

Kükreyen arslana, yakışmaz ölüm,
Onu kurşun değil, öldürür zulüm…
Susarsa seherde öten bülbülüm,
Bil ki viran olur, o zaman bağlar…

Ölmeyen yiğide mezar kazılmaz,
Kin, öfke, mazluma merhamet kılmaz!
Zalimden geriye, saray, taç, kalmaz,
Hepsi yalan olur, geçince çağlar…

Ozanca’yım Hakka doğrudur özüm,
Sözden anlayana, öğüttür sözüm.
Gün gelir baharı, görürse gözüm,
“Gümüş dere” durmaz, yeniden çağlar