Ozan Vurguni Şiiri - Sevdal Polat

#ozanvurguni

Hakka giden yolda halklar ile meşk
Bir divane aşık gezen vurguni.
Bir garip savdadır bu bendeki aşk
Hakkın deryasında yüzen Vurguni.

Ta içten kanatan bıçak mı dilmi?
Emeği kadleder zorbanın zulmü
Dikenin ucunda cicek mi gülmü?
Ekmeği terin'den, süzen Vurguni..

Mart'da açan güller mayısda soldu
Çocuk ölüleri dallarda kaldı
Haksızlık öfkeyi dağlara saldı
Güneştir içime, sızan vurguni..

Karadeniz zulüm dağ ile taşım
Ercek yaylasına düştü yoldaşım
Daha ne belalar savar bu başım
Dağlara bahar'ı yazan Vurguni....

Hece hece tetik çeker mısralar
Çekilmiyor gülüm bizim buralar
Bağlamasın gayrı anam karalar
Kötülüğe mezar kazan Vurguni...

Haine namerde eğilmez anlım
Halklara zulmeden soysuzlar kanlım
Denizler Vurgunu, bu deli gönlüm
Ondandır mahlasım Ozan Vurguni..

Abdullah Oral...