Yokluğun öyle zor ölümden beter,
Gel artık ne olur bekletme yeter,
Gün akşam olunca umudum biter,
Nerdesin sevdiğim söyle geleyim.
Uykusuz bıraktın nöbetlerdeyim,
Yokluğun köz gibi yakar içimi,
Eridim tükendim öldüm duydun mu,
Hasretin ağarttı döktü saçımı,
Bir başıma yalnız kaldım duydun mu.
Bülbül ötmez oldu gonca dalında,
Yine yolum düştü baba yurduna
Yolu kayıp olmuş bizim köylerin
Gazel dökmüş bağlar sanki virane
Dalı kayıp olmuş bizim köylerin.
Çiçek açmaz dağlar duman bürümüş
Sevme Boşuna
Ben seni unuttum yıllar önceden
Sen de unut beni sevme boşuna
Gittiğin o günden küskünüm senden
Bakma gözlerime gülme boşuna.
Sevilmeden sevdim seni hatamı yaptım
sevmek suç mu bilemedim neden ağlarım
Her gün azap her gün çile kaderim böyle
Şu dünyada gülemedim neden ağlarım.
Kolay değil acı çekmek ölmekten beter
Sebepsiz bıraktın terk ettin beni
Yaralı sinemi sarmadan gittin
Gözlerim yollarda arıyor seni
Vefasız halimi sormadan gittin.
Bülbülüm ağlarım güle dal oldum
Sen beni bıraktın gittin ellere
Gülemedim gülüm o günden sonra
Karıştı göz yaşım döndü sellere
Silemedim gülüm o günden sonra.
Ayrı düştük uzak kaldı yollarım
Madem seviyordun neden sakladın
Yıllar sonra keşke duymaz olaydım
Kapanmıştı derdim neden yokladın
Gönül verip seni sevmez olaydım.
Köz tutmuştu yaralarım azdırdın
Nefsinle övünüp kurulma başa,
İnsan ol bir defa insanca yaşa,
Doğru ol emeğin gitmesin boşa,
Arif meclisine giresin oğul.
Yanlıştan sakın sen doğruyu gözet,
Bu gün yine bir ateş var içimde
Alevlenir sönmez oldu nideyim
Düşündükçe parçalanır yüreğim
sızılarım dinmez oldu nideyim.
Nideyim ben böyle aşkı nideyim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!