Ozan Rudolfo Şiirleri - Şair Ozan Rudolfo

Kalk oturma ne olur, işimiz çok nasıl pineklersin?
Pazar günü yayılmak yok, temizlik biter mi dersin?
Başkaları silmez, görmez o tozlu bölgeleri,
Al eline vileda dixi koy, belirle silinecek köşeleri.

Her yer tozlu leş kararmış,

Ve sen gidiyorsun, ben sana aşık,
Ardında hatıran iki tahta kaşık,
Ben kaldım kedimle aklım karışık,
Mutfakta yıkamadım duruyor bulaşık..

Komşular gelip soracak seni,

Bahçede duruyor, fındık dalları,
Yar üstüne giymiş yine alları,
Çok mahsun duruyor yarim bahçede,
Beğenmedim onun takındığı halları..

Bahçenin içinde fındık topluyor,

Köyde besliyoruz arı,
Arının peteği sarı,
Yaşım geldi 32’ye,
Bende istiyorum karı..

Bende karı istiyorum,

Bir kız sevdim anam karşı,
Kız geziyor pazar, çarşı,
Anama darıldım gayrı,
Kız sözlenmiş, düştük ayrı..

Anam istiyor Sivas’lı,

Neyşinıl çok garip halime bile işveren nazlım,
Google hep seni arıyor, neredesin sen?
Download edilemez türden sevimliliğinle,
Google hep seni arıyor, neredesin sen?

Msn’de smile atsam çağlayıp, titretsem gülen,

Muhtarın kızı görücüye çıkmış,
Karşısına dinsiz imansız çıkmış,
Kız görücü usulünden bıkmış,
Sevdiği varsa; bilemezim bilemezim..

Kızın yaşı, görücüye çıkmaya müsait,

Muhtarın kızı dağa çıkmış,
Karşısına bir ayı çıkmış,
Nasıl etmiş de sıyrılmış,
Bilemezim bilemezim..

Dağa çıkmış, almamış teyip,

Sevdim köy kıyısında bir kızı,
Çok hızlı koşuyordu, sanki tazı,
Onunla göl kenarında dolaşırken;
Tenlerimize yapıyorduk turistik gezi.

Vardım bahçelerine kızı istemeye,

Elimde olsa;
Metrobüse taht kuracaktım.
Vakit gelince;
Bu kalabalık durağı atlatıp,
Sana ilan-ı ford yapacaktım,