Kâinatin ici dalgalarla dolu
Ben dalgalar icinde büyüdüm
Nereye bakarsan bak
Her yerde onu bulursun
ISIK, SES bunlarda dalga
Frekans hem icimde hem disimda
Gülbahcesinde bülbül ötüyor
Derdini güllere döküyor
Gülleri tek tek geziyor
Sevdigi gülünü ariyor
iclerinden bir gülü begeniyor
O güle gelip konuyor
Bir güle birgün gönlümü verdikten sonra
Gittim derdimi söyledim daglara
Giden Yol gösterdiler baglara
Bir bülbül gibi kondum dallara
Asik olmak benim neyime
Takilmis isem zaman engeline
Belki birgün sorulur bana,
Ey Özcan,
Sana herseyden en üstün olan
Bir ruh birde kalp vermistim
Bana gittigin heryerde ulasman icin
Peki ya sen ne yaptin bakalim?
Sana gelmek cok istedim olmadi
Daglar bana birtürlü yol vermedi
Kara bahtim birgün olsun gülmedi
Sensiz halim nice oldu vay benim
hayatimi bir zindan say benim
Cok uzaklardan geldim bilmem hangi yildizdan
Gece olur görürsün Sayisiz yildizlari
Yedi gögü astim ben gectim Sira sira daglari
Verilmis canlari gördüm mavi dünyada isikla
Gökyüzü mavi bulutlari beyaz bir dünyaya geldim
Denizlerle sarilmis dünya sonra dikilmis agaclari
Gönül daglarindan gectim
Akan sularindan ictim
Oldum sarhos sallanirim
Ask sarabi carpti beni
icim yanar cayir cayir
Beni yakar sönmez askin
Ben hic tüfek tutmamistim henüz
Bir Abim var cok büyük avci
Dünyanin sayili avcilarindan biri belki
Bir gün beni yaninda ava götürdü
Bana tüfek atmayi ögretmek icin
Balikesir sehrinin Yeniköy ovasinda yürüyoruz
Bir sonbahar günü yaziyorum bu siirimi
Elimdeki kalemi bilki senin icin oynatiyorum
Kalemim karaliyor kegati yazarken hep ve ucu kiriliyor
Anlasilan kalem bile yazmak istemiyor kalbimim gizli kösesini
Aciyorum tek tek zincilere vurdugum kapilari kalemle
Seni Kalbimim gizli kösesine ebediyen hapis etmistim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!