Ozan Orhan'ı Getirin Bana

Hay dedi çıktı ortaya, meydanı seçti,
Hey dedi de sildi, ortamdan biçti,
Huy dedi de şu beni ezdi geçti,
Fazlası olan şanını getirin bana...

Binmiş bir ata da, doru mu doru,
Durup ta, soramıyorum bir soru,
Rabb’im sen beni bu adamdan koru,
"Or" unu değil, "Han"ını getirin bana...

Bir havalandı ki,mı eser de eser,
Tınlamaz,ne darılır ne de küser,
Çeker de, benim iflahımı keser,,
Kılıcı ile kınını getirin bana...

Ne korku taşır ne de kendini kasar,
Beni tutup ta ayaklarımdan asar,
Ozanlığı ozanlığıma beş basar,
İlhamıyla heycanını getirin bana...

Kaybettim dostlar, o’nun oldu bu pazar.
Yedi tüketti şu beni, azar azar.
Varıp karşısına dursam da ne yazar.
Hem kanı, hem de canını getirin bana...

Bir duruşu var ki, vakar mı vakar,
Çıkmışta ta yukarlardan bakar,
Kaleminden dizeler, dörtlükler akar
Kırınkalemini de tınını getirin bana...

Bir derya ki, ummanlara dalar,
İnsanı başka biraleme salar,
Tutup beni yerden yere çalar,
Gücünüde alın,her anını getirin bana...

Bir dağ başındaki kaya gibi durur,
Karşısında dilim damağım kurur,
Üstünlemişte, şu garip başıma vurur,
Dolduracacağım damarlarıma,kanını getirin bana...

(12.12.2012 Çrş. 10:42 Beşyol/K.Çekmece)

02.12.2012 Pz.-Akıncılar
Güngören / İstanbul